Additional Resource

ទំនាក់ទំនង​ពូជសាសន៍

អស់​រយៈ​ពេល​ជាង 30 ឆ្នាំ មក​ហើយ​ដែល សាសនាចក្រ​នៃ​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ​នៃ​ពួក​បរិសុទ្ធ​ថ្ងៃ​ចុង​ក្រោយ ចាប់ផ្ដើម​តែងតាំង​បព្វជិតភាព​ដល់​សមាជិក​ជនជាតិ​អាហ្វ្រិក ។

វា​ជា​ព្រឹត្តិការណ៍​សំខាន់​មួយ​ក្នុង​ប្រវត្តិសាស្ត្រ​សាសនាចក្រ ដែល​មាន​ភាព​ស្រពិចស្រពិល​ថា​ពុំ​មែន​គ្រាន់តែ​សមាជិក​នៅ​សហរដ្ឋ​អាមេរិក​នោះ​ទេ តែ​សម្រាប់​សមាជិក​ទូទាំង​ពិភពលោក ។

សេចក្ដី​សោមនស្ស​រីករាយ​ជាមួយ​នឹង​ការផ្លាស់ប្ដូរ​នេះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​សមាជិក​សាសនាចក្រ​គ្រប់​ទិសទី​បាន​កត់សម្គាល់​ទុក​នៅ​ពេល​នោះ ។ ឃិន វួដវ៉ដ ជា​អ្នក​សរសេរ​ពី​សាសនា​សម្រាប់​កាសែត ញូវ​វីក បាន​សរសេរ​ទស្សនាវដ្ដី​ចេញ​ថ្ងៃ​ទី 19 ខែ មិថុនា ឆ្នាំ 1978 ដូច្នេះ​ថា ៖

វិវរណៈ​នេះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នក​ដំណើរ​ថ្នើរ​ជើង​នៅ​ពេល​ថ្ងៃ​នៅ​ក្នុង​ទីក្រុង សលត៍ លេក បាន​មាន​ការភ្ញាក់​ផ្អើល ។ មាន​បុរស​ម្នាក់​បាន​បើក​កូន​វិទ្យុ​របស់​គាត់​ចំ​ប៉ុស្ត៍​សាសនាចក្រ បាន​ទូរស័ព្ទ​ទៅ​បុគ្គលិក​ធ្វើការ​នៅ​ទីស្នាក់ការ​កណ្តាល​របស់​សាសនាចក្រ​ថា ៖  « គេ​ទើប​តែ​បាន​ប្រកាស​ថា​ជនជាតិ​ស្បែក​ខ្មៅ​អាច​កាន់​បព្វជិតភាព​បាន ! » ជេម ដាសុន ជា​សមាជិក​ស្បែក​ខ្មៅ​ម្នាក់​ចំណោម​សមាជិក​ស្បែក​ខ្មៅ​ល្បីល្បាញ​ពីរ​នាក់​នៃ​ក្រុម​ចម្រៀ​រោងឧបោសថ​មរមន បាន​ប្រាប់​ពួក​បរិសុទ្ធ​ថា ៖ ‹ សេចក្ដី​ជំនឿ​របស់​ខ្ញុំ​ត្រូវបាន​ពង្រឹង ខ្ញុំ​រីករាយ​ណាស់ » ។

នៅ​ទី​ដទៃៗ​ទៀត មាន​ការរំភើប​រវាង​សមាជិក​ស្បែក​ស និង ស្បែក​ខ្មៅ​បាន​ទូរស័ព្ទ​រក​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក បាន​ស៊ីផ្លេ​ឡាន​ដាក់​គ្នា​នៅ​តាម​ផ្លូវ និង បាន​ជួប​ជុំ​គ្នា​ពិភាក្សា​ពី​សេចក្ដី​ប្រកាស​នោះ ដែល​បាន​ចេញ​ផ្សាយ​ក្រោយ​ពី​មាន​បទពិសោធន៍​ខាង​វិញ្ញាណ​ដ៏​ជាក់​ច្បាស់​ដល់​ប្រធាន ស្ពែនស៊ើរ ដបុលយូ ឃឹមបឹល នៅ​ពេល​នោះ និង ពួក​សាវក​របស់​លោក​នៅ​ក្នុង​សាសនាចក្រ ។

វួដវ៉ដ​នៃ​កាសែត ញូវវីក បាន​សរសេរ​ពី​ការទាយ​ទុក​ពី​ជំហាន​បន្ទាប់​មក​ទៀត​គឺ​ការបង្កើត​ឲ្យ​មាន​ក្រុម​ជំនុំ​សមាជិក​ស្បែក​ខ្មៅ​នៅ​ក្រោម​ការដឹកនាំ​របស់​ពួក​អែលឌើរ ស្បែក​ខ្មៅ ។

ការទាយ​ទុក​របស់​វួដវ៉ដ​បាន​ប្រាប់ ។ សូម្បី​នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ 1978 ដែល​មាន​រយៈ​ពេល​មួយ​ទសវត្ស​ហើយ​នោះ ចលនា​ផ្លាស់ប្ដូរ​មុខមាត់​របស់​អាមេរិក មាន​អ្នក​ថ្វាយ​បង្គំ​ពាសពេញ​ផែនដី​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​ការបែងចែក​កើតឡើង ។ សមាជិក​ស្បែក​ខ្មៅ​ជា​ច្រើន​ថ្វាយ​បង្គំ​ជាមួយ​សមាជិក​ស្បែក​ខ្មៅ និង សមាជិក​ស្បែក​ស​ថ្វាយ​បង្គំ​ជាមួយ​សមាជិក​ស្បែក​ស ។ មាន​អ្នក​កាន់​បព្វជិតភាព​ស្បែក​ខ្មៅ​ដែល​បាន​តែងតាំង​ខ្លះ​បាន​បង្រៀន​នៅ​ក្នុង​ក្រុម​ជំនុំ​សមាជិក​ស្បែក​ស និង មាន​ការប្រកាន់​ពូជសាសន៍​ក្នុង​ទម្រង់​ដទៃ​ទៀត​ដែល​នៅ​តែ​កើត​មាន​ឡើង​ក្នុង​ឆ្នាំ​បន្ត​បន្ទាប់ ។

តាម​ពិត​ទៅ ពុំ​មាន​អ្វី​ជា​គោលលទ្ធិ​បែប​នោះ​នៅ​ក្នុង​សាសនាចក្រ​នៃ​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ​នៃ​ពួក​បរិសុទ្ធ​ថ្ងៃ​ចុងក្រោយ​ឡើយ ។ ពុំ​មាន​គោលនយោបាយ​នៃ​ការបែងចែក​ក្រុម​ជំនុំ​ឡើយ ។ ទីកន្លែង​ណា​ដែល​សមាជិក​មាន​ប្រវត្តិ​ជាតិសាស៍​ចម្រុះ​រស់នៅ​ជាមួយ​គ្នា នោះ​ពួកគេ​តែង​ថ្វាយ​បង្គំ​ជាមួយ​គ្នា​ពេញ​មួយ​ប្រវត្តិសាស្ត្រ​សាសនាចក្រ ។ ពួក​ស្បែក​ខ្មៅ​បាន​ធ្វើ​បុណ្យ​ជ្រមុជ​ទឹក​ជា​សមាជិក​ពី​មុន​ឆ្នាំ 1978 បាន​បង្រៀន​នៅ​លើ​វេទិកា និង អធិស្ឋាន​នៅ​ក្នុង​កាប្រជុំ​ដ៏​ធំៗ​របស់​ពួក​ស្បែក​ស—ដែល​ពួកគេ​ទាំង​នោះ​ពុំ​មាន​នរណា​ម្នាក់​តម្រូវ​ឲ្យ​កាន់​តំណែង​បព្វជិតភាព​ឡើយ ។

បន្ទាប់​ពី​បាន​ប្រកាស​ពី​ការផ្លាស់ប្ដូរ​នៅ​ក្នុង​ខែ មិថុនា ឆ្នាំ 1978 ភ្លាម​នោះ សាសនាចក្រ​បាន​ចាប់ផ្ដើម​តែងតាំង​សមាជិក​បុរស​ស្បែក​ខ្មៅ​ដែល​សកម្ម​ឲ្យ​មាន​តំណែង​បព្វជិតភាព នៅ​គ្រប់​ទិសទី​លើ​ពិភពលោក ។ ព្រះវិហារ​បរិសុទ្ធ​ដំបូង​គេ​នៅ​អាហ្រ្វិក​ត្រូវបាន​សាងសង់​ឡើង​នៅ​អាហ្វ្រិក​ខាង​ត្បូង​ក្នុង​ឆ្នាំ 1981 និង មាន​ពីរ​ទៀត—នៅ​ប្រទេស ហ្គាណា និង ប្រទេស ណៃជើរៀ—ដែល​ត្រូវបាន​ឧទ្ទិសឆ្លង​នៅ​បន្ទាប់​នោះ ។ 

ទំព័រ​ដំបូង​របស់​កាសែត Washington Post ផ្សាយ​ក្នុង​ឆ្នាំ 2007 បាន​សរសេរ​ថា « មុខមាត់​ថ្មី​របស់​ពួក​មរមន​ទូទាំង​ពិភពលោក » ។ កាសែត New York Times បាន​សរសេរ​អត្ថបទ​មួយ​ក្នុង​ឆ្នាំ 2005 ថា មាន​អគារ​សាសនាចក្រ​ថ្មី​មួយ​មាន​ទីតាំង​ក្នុង​ទីក្រុង « គឺ​ជា​ក្រុម​ជំនុំ​ដែល​មាន​ពូជ​សាសន៍​ច្រើន​បំផុត​នៅ​ហាឡឹម ដែល​មាន​ចំនួន​អ្នក​ថ្វាយ​បង្គំ​ស្បែក​ស និង ស្បែក​ខ្មៅ​ស្មើ​គ្នា » ។

ក្នុង​ចំណោម​ព័ត៌មាន​នៃ​ប្រព័ន្ធ​ផ្សព្វផ្សាយ​ទូទៅ មាន​ករណី​លើកលែង​មួយ​ចំនួន ជា​ពិសេស​នោះ​គឺ​ជា​ស្ថានភាព​ដ៏​គួរ​ឲ្យ​ស្អប់ខ្ពើម​នៃ​យុទ្ធធានាការ​បោះឆ្នោត ។

អាម៉ាដ ខប៊ីដ ជា​ជនជាតិ​អាហ្វិ្រក​មេរិកាំង​ដែល​ជា​ប្រធាន​ស្តេក ( គ្រប់គ្រង​តំបន់​កាន់កាប់ ) ក្នុង​ទីក្រុង នូវជើស៊ី បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា ការចោទ​ប្រកាន់​ខាង​ពូជ​សាសន៍​ដែល​កើត​មាន​ឡើង​ដល់​សាសនាចក្រ​គប្បី « ឲ្យ​បាន​ឃើញ​ថា​ពួកគេ​ជា​នរណា » ។

ខប៊ីដ បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា « ខ្ញុំ​គិត​ថា​ម្នាក់ៗ​យល់​ថា មនុស្ស​និយាយ​ពី​រឿង​នយោបាយ​ដែល​ពុំ​ប្រកប​ដោយ​សេចក្ដី​ពិត » ។

ខប៊ីដ ដឹកនាំ​ស្តេក​មួយ​ដែល​មាន​ចម្រុះ​ជាតិ​សាសន៍​ច្រើន​ក្នុង​សាសនាចក្រ ។ ទន្ទឹម​នឹង​ពេល​ដែល​មាន​សមាជិក​ស្បែក​ស​ច្រើន នោះ​ក្រុម​ជំនុំ​ទាំង​ដប់ពីរ​របស់​លោក​មាន​មនុស្ស​ដែល​មាន​ប្រវត្តិរូប​នៃ​ជាតិសាសន៍​ខុសៗ​គ្នា ។ មាន​ក្រុម​ជំនុំ​បី​ដែល​និយាយ​ភាសា​អេស្ប៉ាញ ហើយ​សមាជិក​ទាំង​បី​ក្នុង​គណៈប្រធាន​ដែល​មាន​ទីប្រឹក្សា​ស្បែក​ស​មួយ​រូប និង ជនជាតិ​តុងហ្គា​មួយ​រូប ។

ខប៊ីដ បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា « នរណា​ម្នាក់​ដែល​និយាយ​ថា សាសនាចក្រ​នេះ​ប្រកាន់​ពូជ​សាសន៍​នោះ គឺ​ពុំ​មែន​ដោយសារ​តែ​មាន​បទពិសោធន៍ ឬ គាត់​ពុំ​ដឹង​ពី​ភាព​ចុះសម្រុង​ខាង​ពូជសាសន៍​ដែល​យើង​មាន​នៅ​ក្នុង​នាម​ជា​ក្រុមគ្រួសារ​នៃ​សាសនាចក្រ​ឡើយ » ។ « ប្រហែល​ជា​មាន​សមាជិក​មួយ​ចំនួន​ដែល​មិនមែន​ជា​ពួក​ស្បែក​ស​ធ្លាប់​មាន​បទពិសោធន៍​នៅ​ទី​កន្លែង​ណាមួយ​​ក្នុង​ចំណោម​សមាជិក​សាសនាចក្រ​ទាំង 13 លាន​កន្លះ​ហើយ ។ ប៉ុន្តែ​នៅ​ក្នុង​ការប្រជុំ​ជា​ច្រើន​ជាមួយ​សមាជិក​ទាំងឡាយ និង ពួក​អ្នក​ដឹកនាំ​នៃ​សាសនាចក្រ​គ្រប់​ជាន់​ថ្នាក់​ទាំងអស់​អស់​រយៈ​ពេល​ជា​ច្រើន​ឆ្នាំ ខ្ញុំ​ពុំ​ដែល​មាន​បទពិសោធន៍​ណាមួយ​ដែល​សម្ដែង​ចេញ​នូវ​ការប្រកាន់​ពូជ​សាសន៍​ឡើយ » ។

តូនី ផាកកឺ ជា​ប្រធាន​ស្តេក​ជនជាតិ​អាហ្រ្វិក​អាមេរិកាំង​មួយ​រូប​ទៀត គ្រប់គ្រង​លើ​ក្រុម​ជំនុំ​ទាំង​ប្រាំបួន​ក្នុង​តំបន់​អាត្លង់តា ដែល​រួម​មាន​ប៊ីស្សព​មួយ​រូប​ជា​ជនជាតិ​ស្បែក​ខ្មៅ ។ ផាកកឺ បាន​ក្លាយ​ជា​សមាជិក​ពួក​មរមន​អស់​រយៈ​ពេល 25 ឆ្នាំ​ហើយ ។

ផាកកឺ​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា « ខ្ញុំ​គឺ​ជា​មនុស្ស​ប្រសើរ​ជាង​មុន​ឆ្ងាយ​ណាស់ » ។ « ខ្ញុំ​មាន​អារម្មណ៍​កាន់តែ​ប្រសើរ​ឡើង​ចំពោះ​ខ្លួន​ឯង ។ មាន​ពេល​នៃ​ការរីកចម្រើន និង ការ​សម្រេច​បាន​ជោគជ័យ​ផ្ទាល់​ខ្លួន​ជា​ច្រើន ។

ផាកកឺ មាន​ប្រសាសន៍​ថា លោក​មាន​ចម្លើយ​មួយ​យ៉ាង​សាមញ្ញ​ចំពោះ​អ្នក​ដែល​រិះគន់​សាសនាចក្រ ។ « នរណា​ម្នាក់​ដែល​គិត​ថា សាសនាចក្រ​ប្រកាន់​ពូជ​សាសន៍​នោះ​គឺ​សូម​គេ​​មក ហើយ​មើល​ចុះ ។ គេ​អាច​អង្គុយ​នៅ​ក្នុង​សាសនាចក្រ​របស់​យើង​ក្នុង​ជួរ​កៅអី ហើយ​ចាំ​មើល ឬ ជជែក​ជាមួយ​សមាជិក » ។

ផាកកឺ បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា « សូម​សួរ​គេ​ថា​ធ្លាប់​ត្រូវ​ឭ​កាបង្រៀន​ដែល​លំអៀង​ពី​សំណាក់​ពួក​បរិសុទ្ធ​ថ្ងៃ​ចុងក្រោយ​ឬ​ទេ ៖ ‍« តាម​បទពិសោធន៍​របស់​ខ្ញុំ​ស្ទើរតែ​ទាំងអស់​ទៅ​ហើយ​មាន​ភាព​វិជ្ជមាន ។ ប្រាកដ​ណាស់ ពេល​ខ្លះ​មាន​កន្លែង​រដិបរដុប​នៅ​តាម​ផ្លូវ យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ គ្មាន​អ្វី​ដែល​មក​បំបាក់​ជំនឿ​ស៊ប់​របស់​ខ្ញុំ​បាន​ឡើយ ។

Style Guide Note:When reporting about The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints, please use the complete name of the Church in the first reference. For more information on the use of the name of the Church, go to our online Style Guide.