អស់រយៈពេលជាង 30 ឆ្នាំ មកហើយដែល សាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ចាប់ផ្ដើមតែងតាំងបព្វជិតភាពដល់សមាជិកជនជាតិអាហ្វ្រិក ។
វាជាព្រឹត្តិការណ៍សំខាន់មួយក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រសាសនាចក្រ ដែលមានភាពស្រពិចស្រពិលថាពុំមែនគ្រាន់តែសមាជិកនៅសហរដ្ឋអាមេរិកនោះទេ តែសម្រាប់សមាជិកទូទាំងពិភពលោក ។
សេចក្ដីសោមនស្សរីករាយជាមួយនឹងការផ្លាស់ប្ដូរនេះបានធ្វើឲ្យសមាជិកសាសនាចក្រគ្រប់ទិសទីបានកត់សម្គាល់ទុកនៅពេលនោះ ។ ឃិន វួដវ៉ដ ជាអ្នកសរសេរពីសាសនាសម្រាប់កាសែត ញូវវីក បានសរសេរទស្សនាវដ្ដីចេញថ្ងៃទី 19 ខែ មិថុនា ឆ្នាំ 1978 ដូច្នេះថា ៖
វិវរណៈនេះបានធ្វើឲ្យអ្នកដំណើរថ្នើរជើងនៅពេលថ្ងៃនៅក្នុងទីក្រុង សលត៍ លេក បានមានការភ្ញាក់ផ្អើល ។ មានបុរសម្នាក់បានបើកកូនវិទ្យុរបស់គាត់ចំប៉ុស្ត៍សាសនាចក្រ បានទូរស័ព្ទទៅបុគ្គលិកធ្វើការនៅទីស្នាក់ការកណ្តាលរបស់សាសនាចក្រថា ៖ « គេទើបតែបានប្រកាសថាជនជាតិស្បែកខ្មៅអាចកាន់បព្វជិតភាពបាន ! » ជេម ដាសុន ជាសមាជិកស្បែកខ្មៅម្នាក់ចំណោមសមាជិកស្បែកខ្មៅល្បីល្បាញពីរនាក់នៃក្រុមចម្រៀរោងឧបោសថមរមន បានប្រាប់ពួកបរិសុទ្ធថា ៖ ‹ សេចក្ដីជំនឿរបស់ខ្ញុំត្រូវបានពង្រឹង ខ្ញុំរីករាយណាស់ » ។
| Temple Square is always beautiful in the springtime. Gardeners work to prepare the ground for General Conference. © 2012 Intellectual Reserve, Inc. All rights reserved. | 1 / 2 |
នៅទីដទៃៗទៀត មានការរំភើបរវាងសមាជិកស្បែកស និង ស្បែកខ្មៅបានទូរស័ព្ទរកគ្នាទៅវិញទៅមក បានស៊ីផ្លេឡានដាក់គ្នានៅតាមផ្លូវ និង បានជួបជុំគ្នាពិភាក្សាពីសេចក្ដីប្រកាសនោះ ដែលបានចេញផ្សាយក្រោយពីមានបទពិសោធន៍ខាងវិញ្ញាណដ៏ជាក់ច្បាស់ដល់ប្រធាន ស្ពែនស៊ើរ ដបុលយូ ឃឹមបឹល នៅពេលនោះ និង ពួកសាវករបស់លោកនៅក្នុងសាសនាចក្រ ។
វួដវ៉ដនៃកាសែត ញូវវីក បានសរសេរពីការទាយទុកពីជំហានបន្ទាប់មកទៀតគឺការបង្កើតឲ្យមានក្រុមជំនុំសមាជិកស្បែកខ្មៅនៅក្រោមការដឹកនាំរបស់ពួកអែលឌើរ ស្បែកខ្មៅ ។
ការទាយទុករបស់វួដវ៉ដបានប្រាប់ ។ សូម្បីនៅក្នុងឆ្នាំ 1978 ដែលមានរយៈពេលមួយទសវត្សហើយនោះ ចលនាផ្លាស់ប្ដូរមុខមាត់របស់អាមេរិក មានអ្នកថ្វាយបង្គំពាសពេញផែនដីដែលធ្វើឲ្យមានការបែងចែកកើតឡើង ។ សមាជិកស្បែកខ្មៅជាច្រើនថ្វាយបង្គំជាមួយសមាជិកស្បែកខ្មៅ និង សមាជិកស្បែកសថ្វាយបង្គំជាមួយសមាជិកស្បែកស ។ មានអ្នកកាន់បព្វជិតភាពស្បែកខ្មៅដែលបានតែងតាំងខ្លះបានបង្រៀននៅក្នុងក្រុមជំនុំសមាជិកស្បែកស និង មានការប្រកាន់ពូជសាសន៍ក្នុងទម្រង់ដទៃទៀតដែលនៅតែកើតមានឡើងក្នុងឆ្នាំបន្តបន្ទាប់ ។
តាមពិតទៅ ពុំមានអ្វីជាគោលលទ្ធិបែបនោះនៅក្នុងសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយឡើយ ។ ពុំមានគោលនយោបាយនៃការបែងចែកក្រុមជំនុំឡើយ ។ ទីកន្លែងណាដែលសមាជិកមានប្រវត្តិជាតិសាស៍ចម្រុះរស់នៅជាមួយគ្នា នោះពួកគេតែងថ្វាយបង្គំជាមួយគ្នាពេញមួយប្រវត្តិសាស្ត្រសាសនាចក្រ ។ ពួកស្បែកខ្មៅបានធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹកជាសមាជិកពីមុនឆ្នាំ 1978 បានបង្រៀននៅលើវេទិកា និង អធិស្ឋាននៅក្នុងកាប្រជុំដ៏ធំៗរបស់ពួកស្បែកស—ដែលពួកគេទាំងនោះពុំមាននរណាម្នាក់តម្រូវឲ្យកាន់តំណែងបព្វជិតភាពឡើយ ។
បន្ទាប់ពីបានប្រកាសពីការផ្លាស់ប្ដូរនៅក្នុងខែ មិថុនា ឆ្នាំ 1978 ភ្លាមនោះ សាសនាចក្របានចាប់ផ្ដើមតែងតាំងសមាជិកបុរសស្បែកខ្មៅដែលសកម្មឲ្យមានតំណែងបព្វជិតភាព នៅគ្រប់ទិសទីលើពិភពលោក ។ ព្រះវិហារបរិសុទ្ធដំបូងគេនៅអាហ្រ្វិកត្រូវបានសាងសង់ឡើងនៅអាហ្វ្រិកខាងត្បូងក្នុងឆ្នាំ 1981 និង មានពីរទៀត—នៅប្រទេស ហ្គាណា និង ប្រទេស ណៃជើរៀ—ដែលត្រូវបានឧទ្ទិសឆ្លងនៅបន្ទាប់នោះ ។
ទំព័រដំបូងរបស់កាសែត Washington Post ផ្សាយក្នុងឆ្នាំ 2007 បានសរសេរថា « មុខមាត់ថ្មីរបស់ពួកមរមនទូទាំងពិភពលោក » ។ កាសែត New York Times បានសរសេរអត្ថបទមួយក្នុងឆ្នាំ 2005 ថា មានអគារសាសនាចក្រថ្មីមួយមានទីតាំងក្នុងទីក្រុង « គឺជាក្រុមជំនុំដែលមានពូជសាសន៍ច្រើនបំផុតនៅហាឡឹម ដែលមានចំនួនអ្នកថ្វាយបង្គំស្បែកស និង ស្បែកខ្មៅស្មើគ្នា » ។
ក្នុងចំណោមព័ត៌មាននៃប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយទូទៅ មានករណីលើកលែងមួយចំនួន ជាពិសេសនោះគឺជាស្ថានភាពដ៏គួរឲ្យស្អប់ខ្ពើមនៃយុទ្ធធានាការបោះឆ្នោត ។
អាម៉ាដ ខប៊ីដ ជាជនជាតិអាហ្វិ្រកមេរិកាំងដែលជាប្រធានស្តេក ( គ្រប់គ្រងតំបន់កាន់កាប់ ) ក្នុងទីក្រុង នូវជើស៊ី បានមានប្រសាសន៍ថា ការចោទប្រកាន់ខាងពូជសាសន៍ដែលកើតមានឡើងដល់សាសនាចក្រគប្បី « ឲ្យបានឃើញថាពួកគេជានរណា » ។
ខប៊ីដ បានមានប្រសាសន៍ថា « ខ្ញុំគិតថាម្នាក់ៗយល់ថា មនុស្សនិយាយពីរឿងនយោបាយដែលពុំប្រកបដោយសេចក្ដីពិត » ។
ខប៊ីដ ដឹកនាំស្តេកមួយដែលមានចម្រុះជាតិសាសន៍ច្រើនក្នុងសាសនាចក្រ ។ ទន្ទឹមនឹងពេលដែលមានសមាជិកស្បែកសច្រើន នោះក្រុមជំនុំទាំងដប់ពីររបស់លោកមានមនុស្សដែលមានប្រវត្តិរូបនៃជាតិសាសន៍ខុសៗគ្នា ។ មានក្រុមជំនុំបីដែលនិយាយភាសាអេស្ប៉ាញ ហើយសមាជិកទាំងបីក្នុងគណៈប្រធានដែលមានទីប្រឹក្សាស្បែកសមួយរូប និង ជនជាតិតុងហ្គាមួយរូប ។
ខប៊ីដ បានមានប្រសាសន៍ថា « នរណាម្នាក់ដែលនិយាយថា សាសនាចក្រនេះប្រកាន់ពូជសាសន៍នោះ គឺពុំមែនដោយសារតែមានបទពិសោធន៍ ឬ គាត់ពុំដឹងពីភាពចុះសម្រុងខាងពូជសាសន៍ដែលយើងមាននៅក្នុងនាមជាក្រុមគ្រួសារនៃសាសនាចក្រឡើយ » ។ « ប្រហែលជាមានសមាជិកមួយចំនួនដែលមិនមែនជាពួកស្បែកសធ្លាប់មានបទពិសោធន៍នៅទីកន្លែងណាមួយក្នុងចំណោមសមាជិកសាសនាចក្រទាំង 13 លានកន្លះហើយ ។ ប៉ុន្តែនៅក្នុងការប្រជុំជាច្រើនជាមួយសមាជិកទាំងឡាយ និង ពួកអ្នកដឹកនាំនៃសាសនាចក្រគ្រប់ជាន់ថ្នាក់ទាំងអស់អស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំ ខ្ញុំពុំដែលមានបទពិសោធន៍ណាមួយដែលសម្ដែងចេញនូវការប្រកាន់ពូជសាសន៍ឡើយ » ។
តូនី ផាកកឺ ជាប្រធានស្តេកជនជាតិអាហ្រ្វិកអាមេរិកាំងមួយរូបទៀត គ្រប់គ្រងលើក្រុមជំនុំទាំងប្រាំបួនក្នុងតំបន់អាត្លង់តា ដែលរួមមានប៊ីស្សពមួយរូបជាជនជាតិស្បែកខ្មៅ ។ ផាកកឺ បានក្លាយជាសមាជិកពួកមរមនអស់រយៈពេល 25 ឆ្នាំហើយ ។
ផាកកឺបានមានប្រសាសន៍ថា « ខ្ញុំគឺជាមនុស្សប្រសើរជាងមុនឆ្ងាយណាស់ » ។ « ខ្ញុំមានអារម្មណ៍កាន់តែប្រសើរឡើងចំពោះខ្លួនឯង ។ មានពេលនៃការរីកចម្រើន និង ការសម្រេចបានជោគជ័យផ្ទាល់ខ្លួនជាច្រើន ។
ផាកកឺ មានប្រសាសន៍ថា លោកមានចម្លើយមួយយ៉ាងសាមញ្ញចំពោះអ្នកដែលរិះគន់សាសនាចក្រ ។ « នរណាម្នាក់ដែលគិតថា សាសនាចក្រប្រកាន់ពូជសាសន៍នោះគឺសូមគេមក ហើយមើលចុះ ។ គេអាចអង្គុយនៅក្នុងសាសនាចក្ររបស់យើងក្នុងជួរកៅអី ហើយចាំមើល ឬ ជជែកជាមួយសមាជិក » ។
ផាកកឺ បានមានប្រសាសន៍ថា « សូមសួរគេថាធ្លាប់ត្រូវឭកាបង្រៀនដែលលំអៀងពីសំណាក់ពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយឬទេ ៖ « តាមបទពិសោធន៍របស់ខ្ញុំស្ទើរតែទាំងអស់ទៅហើយមានភាពវិជ្ជមាន ។ ប្រាកដណាស់ ពេលខ្លះមានកន្លែងរដិបរដុបនៅតាមផ្លូវ យ៉ាងណាក៏ដោយ គ្មានអ្វីដែលមកបំបាក់ជំនឿស៊ប់របស់ខ្ញុំបានឡើយ ។