អ្នកដឹកនាំក្រុមជំនុំក្នុងមូលដ្ឋាន សម្រាប់ពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ គឺជាប៊ីស្សព ( ឬប្រធានសាខា សម្រាប់ក្រុមជំនុំតូចជាង ) ។ ប៊ីស្សព កាន់បព្វជិតភាព ហើយត្រូវបានតែងតាំងតំណែងប៊ីស្សព ដោយអ្នកដឹកនាំសាសនាចក្ររៀមច្បងជាងគាត់ ។ គាត់រកកម្រៃសម្រាប់ការរស់នៅរបស់គាត់ផ្ទាល់ ហើយពុំទទួលបានការបង់ថ្លៃណាមួយពីការបម្រើរបស់គាត់នៅក្នុងសាសនាចក្រនោះទេ ។ ទោះជាគ្មានការពិពណ៌នាអំពីរយៈពេលនៃការបម្រើក្ដី ជាទូទៅ ប៊ីស្សពម្នាក់ បម្រើក្រុមជំនុំរបស់គាត់ ប្រហែលជារយៈពេលប្រាំឆ្នាំ បន្ទាប់មក គាត់ត្រឡប់ទៅជាសមាជិកក្រុមជំនុំ ឬត្រូវបានចាត់ទៅការទទួលខុសត្រូវផ្សេងទៀតក្រៅពីនោះ ។
អ្នកកាន់បព្វជិតភាពដទៃទៀត គាំទ្រដល់ប៊ីស្សពនៅក្នុងកាតព្វកិច្ចរបស់គាត់ រួមទាំងទីប្រឹក្សាពីររូប ឬអ្នកផ្ដល់ដំបូន្មានជាច្រើនទៀត ។ លើសពីនោះ ប៊ីស្សព ទទួលជំនួយមកពីក្រុមប្រឹក្សាវួដ ដែលមានបុរស និងស្ត្រី ដែលកាន់ការទទួលខុសត្រូវចម្បង ជាក់លាក់សម្រាប់សមាជិកវួដ ទាំងចាស់ និងក្មេង ។
កាតព្វកិច្ចជាក់លាក់នៅក្នុងក្រុមជំនុំ តម្រូវឲ្យអ្នកកាន់បព្វជិតភាពម្នាក់ធ្វើ ដូចជា ការប្រសិទ្ធពរ និមិត្តរូបសាក្រាម៉ង់នៃរូបកាយ (នំប៉័ង ) និងលោហិត ( ទឹក ) ប្រសិទ្ធពរលើអ្នកឈឺ ឬជ្រមុជទឹកសមាជិកដទៃទៀតចូលក្នុងសាសនាចក្រជាផ្លូវការ ។ មានតែសមាជិកបុរសសក្ដិសមប៉ុណ្ណោះដែលកាន់បព្វជិតភាព ។
ការទទួលខុសត្រូវ ដូចជាការផ្សាយទេសនកថា ទៅកាន់ក្រុមជំនុំ ឬការផ្ដល់ការអធិស្ឋានជាផ្លូវការនៅក្នុងការប្រជុំតំណាងឲ្យក្រុមជំនុំ ពុំតម្រូវអ្នកកាន់បព្វជិតភាពទេ ហើយត្រូវបានចែកចាយទៅឲ្យបុរស និងស្ត្រីស្មើភាពគ្នា ។
អវត្តមាននៃអ្នកបម្រើមានប្រាក់ខែនៅក្នុងកម្រិតក្រុមជំនុំ អាចជាមូលហេតុមួយ ថាហេតុអ្វីទំនៀមទំលាប់នៃការងារស្ម័គ្រចិត្ត គឺត្រូវបានស្ថាបនាឡើងយ៉ាងរឹងមាំនៅក្នុងសហគមន៍ពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ។ មនុស្សគ្រប់គ្នា ត្រូវបានរំពឹងឲ្យជួយ ហើយគ្មានឋានៈរៀមច្បងជាអចិន្ត្រៃយ៍នៃអ្នកដឹកនាំក្នុងមូលដ្ឋានទេ ។ មនុស្សម្នាក់ដែលបម្រើជាប៊ីស្សពថ្ងៃនេះ អាចអង្គុយនៅក្នុងថ្នាក់រៀនមួយនៅសប្ដាហ៍ក្រោយ ទទួលការបង្រៀនមកពីមនុស្សម្នាក់ដែលធ្លាប់ជាអ្នកជំនួយវិញ ។
ក៏ពុំមានឋានៈនៅក្នុងបព្វជិតភាពផងដែរ ។ មនុស្សស្ទើរតែទាំងអស់ ដែលសកម្មនៅក្នុងសាសនាចក្រ កាន់តំណែងជាអែលឌើរ ឬសង្ឃជាន់ខ្ពស់ ។ បុរសទាំងនេះ ជួបគ្នាជាក្រុម ដែលត្រូវបានស្គាល់ថាជា កូរ៉ុម ដើម្បីទទួលការបង្រៀនក្នុងថ្នាក់ប្រចាំសប្ដាហ៍ ហើយត្រូវបានរៀបចំឡើងដើម្បីបំពេញតាមតម្រូវការរួមជាក់លាក់ ដូចជាការមើលថែដល់អ្នកក្រីក្រ ឬការជួយដល់ក្រុមគ្រួសារដែលមានឪពុក ឬម្ដាយទោល ។